شورش راست افراطی در انگلیس
جو مول‌هال
پشت این خشونت نژادپرستانه یک چاه عمیق از زهر وجود دارد. کسانی که آن را تحریک کرده و مرتکب می‌شوند، باید پاسخگو باشند.
برخی این شورش‌های راست افراطی را به عنوان بروز خشم مشروع توصیف می‌کنند، اما اینطور نیست.
*****
دوشنبه ۵ اوت ۲۰۲۴
دیروز، گروهی از نژادپرستان راست افراطی به یک هتل که پناهجویان را اسکان می‌داد در رادرم حمله کرده و تلاش کردند آن را به آتش بکشند. گروهی با شعار "بسوزانیدش" و "آتش بزنیدش" سطل آشغال آتش‌گرفته‌ای را از در شکسته‌شده ساختمان عبور دادند. پناهجویان وحشت‌زده از پشت پنجره‌های شکسته به جمعیتی نگاه می‌کردند که خواستار مرگ آن‌ها بودند. صحنه‌های مشابهی نیز در همان روز در هتلی در تامورث رخ داد.
این اتفاقات تنها بخشی از چیزی بود که احتمالاً بدترین هفته خشونت راست افراطی از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون به شمار می‌رود. این موج نفرت بدون وجود سازمان‌دهنده مرکزی یا گروه واحدی پشت آن، نشان‌دهنده ماهیت راست افراطی معاصر است که در آن مشکلات در خیابان‌های ما توسط شبکه‌های گسترده و غیرمتمرکز از فعالان آنلاین برنامه‌ریزی و تشویق می‌شوند. اما در حالی که نقش راست افراطی اساسی است، این خشونت نژادپرستانه از فضایی از پیش موجود از تعصبات تحریک‌شده توسط بازیگران اصلی‌تر نشأت گرفته است.
مشکلات از روز سه‌شنبه آغاز شد، زمانی که جمعیتی خشمگین شورش کرده و تلاش کردند به مسجدی در ساوت‌پورت حمله کنند. خشونت نژادپرستانه روز بعد در هارتلپول و سپس در روز جمعه در ساندرلند ادامه یافت. به‌طور قابل توجهی، اوضاع در آغاز آخر هفته تشدید شد و "تظاهرات" راست افراطی به حملات نژادپرستانه، شورش و غارت در لیورپول، هال، منچستر و استوک-آن-ترنت در روز شنبه منجر شد. در هفته گذشته، Hope Not Hate بیش از ۳۰ رویداد مرتبط با نژادپرستی و راست افراطی را پایش کرده است.
ما مشاهده کردیم که در حالی که حمله دلخراش به کودکان در ساوت‌پورت باعث تحریک این موج بی‌سابقه فعالیت راست افراطی شد، اعتراضات برنامه‌ریزی‌شده به سرعت به نمایش‌دهنده خصومت گسترده‌تر با چندفرهنگی، تعصب ضد مسلمانان و ضد مهاجران، و همچنین نارضایتی شدید ضد دولتی تبدیل شد.
در طی این وقایع شوکه‌کننده که در سراسر انگلستان رخ داد، چندین روایت نادرست مطرح شد. برخی از ابتدا این ناآرامی‌ها را به "لیگ دفاعی انگلیس" (EDL) نسبت دادند، اما این موج اعتراضات نشان‌دهنده ماهیت غیرمتمرکز فزاینده راست افراطی کنونی است. در حالی که فعالانی مرتبط با سازمان‌های سنتی راست افراطی درگیر بودند، اکثر این اعتراضات به‌صورت خودجوش برنامه‌ریزی شده و اغلب توسط افراد محلی که به شبکه‌های غیرمتمرکز راست افراطی آنلاین متصل هستند، انجام شده‌اند.
شعارها، زبان و نمادهای مشترک نشان نمی‌دهد که این شورشیان گروهی منسجم یا هماهنگ هستند؛ بلکه این به معنای آن است که سازمان‌دهندگان و شرکت‌کنندگان اغلب در فضاهای آنلاین همپوشانی دارند. اگرچه به‌صورت مرکزی سازمان‌دهی نشده‌اند، اما شرکت‌کنندگان از یک منبع مشترک خشم می‌گیرند و اغلب از همان شعارها استفاده می‌کنند، به‌ویژه "کافی است"، "قایق‌ها را متوقف کنید" و "کودکانمان را نجات دهید".
فناوری مدرن، و به‌ویژه رسانه‌های اجتماعی، به افراد اجازه می‌دهد تا به‌صورت مستقل از ساختارهای سنتی سازمانی به سمت اهداف سیاسی مشترک همکاری کنند. این شبکه‌ها رهبران رسمی ندارند بلکه چهره‌هایی دارند که اغلب از میان "تاثیرگذاران" رسانه‌های اجتماعی راست افراطی انتخاب می‌شوند.
سیاست راست افراطی یک تومور نیست که به بدنه سیاست ما آویزان باشد؛چیزی جدا و متمایز. این یک عفونت درون آن است که می‌تواند گسترش یابد. هر واکنش مؤثری به وحشت‌های هفته گذشته باید این موضوع را در نظر بگیرد.
بسیاری از افراد، از جمله مفسران رسانه‌ای و حتی سیاستمداران، تلاش کرده‌اند که این هفته از شورش‌های راست افراطی را به عنوان بروز خشم مشروع جلوه دهند. اینطور نیست. هیچ چیز "مشروعی" در تلاش برای سوزاندن هتلی که پناهجویان در آن هستند وجود ندارد. هیچ چیز "مشروعی" در پرتاب آجر به سمت مساجد یا حمله به افراد رنگین‌پوست وجود ندارد. این خشونت راست افراطی است که از یک فضای پر از نفرت و تعصب نشأت می‌گیرد، و همه کسانی که در این امر مسئولیت دارند باید پاسخگو باشند.