خطر اتمی ایران همچنان باقی است؛ ۴٠٠ کیلوگرم اورانیوم ۶٠ درصدی کجاست؟


24-06-2025
بخش گزارشها
49 بار خواندە شدە است

بە اشتراک بگذارید :

artimg

لوموند: خطر اتمی ایران همچنان باقی است؛ ۴٠٠ کیلوگرم اورانیوم ۶٠ درصدی کجاست؟

به نوشتۀ روزنامۀ فرانسوی لوموند، رژیم جمهوری اسلامی همچنان اورانیوم‌های غنی‌شدۀ خود را در اختیار دارد و خواهد توانست با به‌راه انداختن مجدد تأسیسات خود، این ذخائر اورانیوم را تا میزان ٩٠درصد غنی کند و به تولید سلاح هسته‌ای بپردازد.

نشر شده در: 24/06/2025 - 15:39

عکس ماهواره‌ای از تأسیسات هسته‌ای اصفهان، بعد از حملۀ آمریکا - ۲۲ ژوئن ۲٠۲۵عکس ماهواره‌ای از تأسیسات هسته‌ای اصفهان، بعد از حملۀ آمریکا - ۲۲ ژوئن ۲٠۲۵ AP

«تعدادی بشکۀ آلومینیومی، حاوی حدود ۴٠٠ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده در حد ۶٠درصد، به شکل گازی زردرنگ... این شاید همۀ آن چیزی باشد که بعد از حملات اسرائیل و آمریکا از کل برنامۀ هسته‌ای ایران باقی مانده است. اما کارشناسان اتمی معتقدند که با همین ذخیره، ایران قادر خواهد بود در عرض چند ماه به سلاح هسته‌ای دست یابد، البته در صورتی که رژیم چنین خواستی داشته باشد»...

روزنامۀ لوموند می‌نویسد که در میان همه رجزخوانی‌های پیروزمندانۀ آمریکا و اسرائیل، تنها معاون ترامپ، جی‌دی ونس بود که به نکتۀ بالا اشاره‌ای کرد و گفت: «در هفته‌های آینده باید روشن کنیم که تکلیف این سوخت چه خواهد شد. در این باره با ایرانی‌ها گفتگو خواهیم کرد».

دو روز قبل از اعلام آتش‌بس، علی شمخانی که ظاهرا زخمی شده و تحت درمان است نوشت: «حتی با فرض نابودی کامل سایت‌ها، بازی تمام نمی شود؛ چون مواد غنی‌شده پابرجاست».

برای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، بازرسی از این ذخیرۀ اورانیوم مهم‌ترین الویت است. اما بشکه‌های آلومینیومی به کجا منتقل شده‌اند؟ لوموند می‌نویسد که اکثر کارشناسان هسته‌ای معتقدند این ذخائر در تونل‌هایی در اطراف أصفهان پنهان شده است.

البته در صورتی که مرکز فردو از کار افتاده باشد، جمهوری اسلامی دیگر قادر نخواهد بود به آسانی اورانیوم ۶٠درصدی را به اورانیوم نظامی (٩٠درصدی) و سپس به اورانیوم فلز تبدیل کند، اما می‌تواند ظرفیت‌های نابودشدۀ خود را به تدریج بازسازی کند.

به عقیدۀ اریک بروِر، کارشناس اتمی آمریکایی که قبلاً عضو شورای امنیت ملی بود، احتمالاً ایران مراکز مخفی دیگری هم دارد و شاید شماری دستگاه سانتریفوژ نو نیز در اختیار داشته باشد که هنوز نصب نشده‌اند. افزون بر این، ایران می‌تواند سانتریفوژهای دیگری هم بسازد. بعد از امضای برجام قرار بود همه قطعات مورد نیاز برای ساخت سانتریفوژ زیر نظر بازرسان بین‌المللی قرار گیرد. اما با باطل شدن برجام، مسئولان ایرانی کاملاً فرصت داشته‌اند که این قطعات را به شکل پراکنده، در نقاط مختلف نگاهداری کند.

جفری لوئیس، مدیر مطالعات عدم گسترش سلاح‌های هسته‌ای در یک پژوهشگاه کالیفرنیا می‌گوید: «فرض کنیم ایرانی‌ها تصمیم به ساخت سلاح اتمی بگیرند. آنها خواهند توانست هر هفته معادل یک آبشار و نیم دستگاه‌های سانتریفوژ نصب کنند. یعنی بعد از شش هفته، صاحب ٩ آبشار سانتریفوژهای پیشرفتۀ IR-6 خواهند شد. این دستگاه‌ها باید تقریباً ۶٠ روز کار کند تا ۴٠٠ کیلوگرم اورانیوم ۶٠درصدی را به حد استفادۀ نظامی برساند؛ یعنی مجموعاً یک دورۀ پنج ماهه...»

به نوشتۀ لوموند، برای اجرای چنین طرحی به فضایی در حد یک انبار متوسط نیاز خواهد بود. همچنین رژیم مجبور نخواهد بود که حتماً آزمایش انفجار انجام دهد یا کلاهک هسته‌ای را سوار بر موشک‌هایش کند. صرف داشتن یک بمب به اصطلاح «کثیف» برای اعمال فشار و تهدید کافی خواهد بود.

لوموند در پایان این مقاله یادآوری می‌کند که قبل از حملۀ اسرائیل به ایران، یکی از مسئولان اطلاعات نظامی اسرائیل گفته بود که کشورش به رغم امکانات عظیم، نخواهد توانست آن لحظۀ سرنوشت‌ساز تصمیم‌گیری رهبران جمهوری اسلامی برای حرکت به سوی سلاح هسته‌ای را شناسایی کند.

 

اسم
نظر ...