سرود بینالملل
سرود انترناسیونال
L'Internationale
Eugén Pottier
Pierre De Geyter
سرود انترناسیونال* که شعر آن را یک کارگر انقلابی فرانسوی به نام اوژن پوتیه (Eugén Pottier) در سال ۱۸۷۱ سرود و آهنگ آن را پییر دو گیته (Pierre De Geyter) که از پیروان مارکس بود، در سال ۱۸۸۸ ساخت و با گروه کُر کارگران در یکی از خیابانهای شهر لیل اجرا کرد، طولی نکشید که عالمگیر شد و به سرود همبستگی کارگران و زحمتکشان زجرکشیده در سراسر دنیا بدل شد.
یک زمانی در دنیا کمتر کسی بود که سرود انترناسیونال را نشنیده یا نخوانده باشد و چه بسیار بودند کسانی که به جرم خواندن آن زندانی شدند یا جان باختند.
مردم در سراسر دنیا در تجمعات و تظاهراتشان این سرود را میخواندند و رسم بر این بود که هنگام خواندن، مشت گرهکردۀ خود را بالا ببرند.
سرود انترناسیونال بیانگر وحدت و همبستگی همه انسانها صرفنظر از نژاد و ملیتشان برای رسیدن به برابری و آزادیست.
*کلمه «انترناسیونال» در این سرود به انترناسیونال اول (۱۸۷۶-۱۸۶۴) اشاره دارد که یک سازمان بینالمللی با هدف اتحاد کارگران و گروههای چپگرا بود. بعدها انترناسیونال دوم (۱۹۱۶-۱۸۸۹) که بعد از انترناسیونال اول شکل گرفته بود سرود انترناسیونال را به عنوان سرود رسمی خود معرفی کرد.
[ترجمه ابوالقاسم لاهوتی]
برخیز ای داغ لعنت خورده دنیای فقر و بندگی
جوشیده خاطر ما را برده به جنگ مرگ و زندگی
باید از ریشه براندازیم کهنه جهان جور و بند
وآنگه نوین جهانی سازیم هیچبودگان هرچیز گردند
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسانها
بر ما نبخشد فتح و شادی، نه شه نه بت نه آسمان
با دست خود گیریم آزادی در پیکارهای بیامان
تا ظلم را از عالم بروبیم نعمت خود آریم به دست
دمیم آتش را و بکوبیم تا وقتی که آهن گرم است
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسانها
تنها ما تودهٔ جهانی اردوی بیشمار کار
داریم حقوق جهانبانی نه که خونخواران غدار
غرّد وقتی رعد مرگآور بر دژخیمان و رهزنان
در این عالم بر ما سراسر تابد خورشید نورافشان
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسانها
ترجمۀ دیگری هم از احمد شاملو برای سرود انترناسیونال (بینالملل) در دست است:
نقل از:آزادی دات آر